Een leefgemeenschap met aandacht voor elke persoon
De leefgemeenschap van de zusters van Don Bosco, de school en het internaat vormen een opvoedende gemeenschap waarin solidariteit, participatie en groepsvorming worden bevorderd. Daarbij brengen we respect op voor de verschillende roepingen, rollen en bekwaamheden. Ons pedagogisch project vraagt om onderlinge samenwerking. Solidariteit, gesprek en ons afstemmen op elkaar in onze aanpak van de kinderen zijn daarbij onmisbaar. Eenzijdigheid in de opvoeding wordt daardoor weggewerkt omdat er naast socialisatie ruimte komt voor integratie en samenwerking, ook met de kinderen zelf.

De opvoeding van kinderen van tweeënhalf tot twaalf jaar heeft een duidelijk doel. Ze wil de voorwaarden scheppen om deze kinderen te laten groeien als christen, als volwaardig mens. Daarom hechten we veel belang aan welbevinden en verbondenheid opdat ze de competenties ontwikkelen die in hun mogelijkheden liggen. Het criterium waardoor we ons laten leiden is de kunst om op te voeden door het positieve en tot het positieve. We willen de voorwaarden creëren voor een integrale opvoeding, een geleidelijke groei in zelfstandigheid en het opnemen van de verantwoordelijkheid voor het eigen leven. Als kinderen bekwaam en vaardig worden op verschillende vlakken, hebben we ons steentje bijgedragen tot hun ontplooiing. We nemen daarbij hun ervaringen ernstig en erkennen hun recht van spreken.

Een bekwame begeleiding bestaat uit het in zich hebben en kunnen toepassen van de salesiaanse opvoedingsstijl. Deze bestaat uit drie troeven: ze is communicatief, assisterend en evangelisch bewogen. De interesse en de leefwereld van de kinderen vormen de basis van elke pedagogische keuze. We onderwijzen niet alleen, maar zijn nauw bij hen betrokken en delen het leven met hen. Onze opvoeding wordt gekenmerkt door een welwillende en liefdevolle aanwezigheid van de begeleiders tussen de kinderen, door een constructieve houding en optimisme tegenover hen, door een klimaat van blijheid en feest waaraan iedereen in de opvoedende gemeenschap meewerkt, door een contemplatieve blik op het dagelijkse leven waarin we de aanwezigheid van een liefhebbende God ontdekken. 

Voor een goede ontwikkeling van het kind vinden we het noodzakelijk te werken aan een school van de vriendschap. Dat betekent dat er veel stimulansen aanwezig zijn, een rijkdom aan relaties en respect voor het ritme van iedereen. Door dit klimaat van vriendschap is het kind hier graag en doet het wat het kan in de klas. We hebben bij dit alles meer aandacht voor het leerproces dan voor de resultaten. Dat vraagt van ons een flexibele projectmentaliteit die voortdurend bijstuurt waar het nodig is. Niet iedereen immers leert bij op dezelfde manier en met hetzelfde tempo. De kinderen worden op verschillende manieren aangezet om actief mee te werken aan hun eigen groei door hun interesse op te wekken en hun creativiteit te stimuleren in voortdurende wisselwerking met de wereld, met zichzelf en met de anderen. Methodisch gezien waarderen we het spel, het experimenteren en de samenwerking met anderen, ook als deze een andere culturele achtergrond heeft.

Het opvoedend klimaat dat in onze gemeenschap leeft, maakt er een open werkplaats voor veranderingen van. We zijn flexibel en aandachtig om de medewerking van iedereen te prikkelen en gezond kritisch in de wereld te staan. Groeien in vrijheid, in verantwoordelijkheid, in verbondenheid en zingeving, betekent concreet voor de kinderen:
- de opbouw van hun identiteit met bijzondere aandacht voor de intellectuele, affectieve en sociale ontwikkeling: we stimuleren hun zelfvertrouwen, hun sociaal aanvoelen, hun motivatie om bij te leren, het omgaan met hun gevoelens, het kiezen voor het goed van iedereen.
- competentie volgens hun eigen talenten: we hebben bijzondere aandacht voor de ontwikkeling van het gezond verstand, voor communicatieve vaardigheden, creativiteit, zin voor schoonheid en transcendentie.

De kinderen verwerven op deze manier een paspoort voor het leven dat hen in staat stelt om ook na hun verblijf in Wijnegem verder te groeien als volwaardig mens.

Een leefgemeenschap in dialoog met de familie van de kinderen
In onze opvoedende leefgemeenschap willen we de goede relatie met de familie van de kinderen niet verliezen. Integendeel. Door onze werking willen we een steun zijn voor de ouders in hun eigen opvoeding van de kinderen. Voor een gezin is het de dag van vandaag niet gemakkelijk om kinderen op te voeden. Deze uitdaging willen we zoveel mogelijk samen aangaan met het gezin dat het kind tijdens de weekends opvangt. De ouders hebben hun kind aan ons toevertrouwd omdat ze er vertrouwen in hebben dat dit hun kind ten goede komt. Als ouders zich thuis voelen en zich beluisterd weten, zullen ze gemakkelijker contact opnemen als iets ms is met hun kind. Voor ons is dit contact bijzonder vruchtbaar omdat het gesprekken bevordert over de reële mogelijkheden en grenzen van de kinderen.

Zonder duidelijk te maken vanuit welke principes we opvoeden, is een echt gesprek of samenwerking met het gezin niet mogelijk. Het contact met de familie van de kinderen doet ons intern telkens nieuwe werkwijzen zoeken om gezamenlijke doelstellingen na te streven. Indien nodig wordt ook externe hulp daarbij ingeschakeld. Dit kunnen zowel vrijwilligers zijn als een professionele hulpverlener.

De uitdaging blijft
Zoals te Mornese, worden de kinderen ons ook vandaag nog toevertrouwd opdat ze zouden leven, en wel in overvloed... We willen hen daarvoor de nodige bagage zoveel mogelijk meegeven. Het is onze hoop dat ze de toekomst die hen wacht, met vertrouwen tegemoet kunnen gaan. Het blijft voor onszelf steeds weer een uitdaging om elk kind de aangepaste bagage mee te geven. Maar het is de moeite waard.